کد مطلب:231468 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:328
حضرت آدم
4- احمد بن عامر طائی از حضرت رضا (ع) روایت كرده كه روزی علی (ع) در جامع كوفه بودند، در این موقع مردی از اهل شام خدمت آن حضرت رسید و عرض كرد: از تو چند پرسش دارم.
علی (ع) فرمود: برای فهمیدن و درك حقیقت سؤال كن نه برای مجادله و اشتباه كاری.
آن مرد سؤالاتی كرد و در ضمن گفت: نخستین كسی كه شعر گفت كه بود.
علی (ع) فرمود: آدم (ع) اولین كسی است كه شعر گفته است، پرسید شعرش چه بود؟
فرمود: هنگامی كه وارد زمین شد و وسعت زمین و فضا و هوای آن را مشاهده كرد و هابیل به دست برادرش قابیل كشته شد گفت:
تغیرت البلاد و من علیها
فوجه الارض مغبر قبیح
تغیر كل ذی لون و طعم
و قل بشاشة الوجه الملیح
شیطان نیز در پاسخ آدم گفت:
تنح عن البلاد و ساكنیها
فبی فی الخلد ضاق بك الفسیح
و كنت بها و زوجك فی قرار
و قلبك من اذی الدنیا مریح
[ صفحه 285]
فلم تنفك من كیدی و مكری
الی أن فاتك الثمن الربیح
فلو لا رحمة الجبار أضحت
بكفك من جنان الخلد ریح
5- عبدالسلام بن صالح هروی گوید: به حضرت رضا (ع) عرض كردم: یابن رسول الله مرا خبر دهید از درختی كه حضرت آدم و حوا از آن خوردند و آن درخت چه بود؟ زیرا مردم در این باره اختلاف كرده اند، بعضی گویند: درخت گندم بوده و گروهی می گویند: درخت حسد می باشد.
امام (ع) فرمود: همه این مطالب درست است.
گفتم: پس معنی این اختلاف چیست و چگونه می توان این موضوع را حل كرد؟
فرمود: ای اباالصلت درختهای بهشت چند نوع ثمر را حمل می كنند و مانند درختان دنیا نیستند، درختی كه آدم از آن خورد هم گندم داشت و هم انگور.
پس از اینكه خداوند آدم را گرامی داشت و فرشتگان را امر كرد بر وی سجده كنند و او را در بهشت جای داد، آدم در نزد خود گفت: آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است، خداوند متعال قصد و نیت او را دریافت و گفت: ای آدم به ساق عرش بنگر.
هنگامی كه آدم به ساق عرش پروردگار نگریست مشاهده كرد در آنجا نوشته شده: «لا اله الا الله، محمد رسول الله علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین و زوجة فاطمة سیدة نساء العالمین و الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنة».
آدم (ع) عرض كرد: خداوندا اینان چه افرادی هستند؟
خداوند فرمود: اینان از ذریه تو هستند و از تو و جمیع مخلوقات من بهترند اگر آنها نبودند من تو و بهشت و دوزخ و آسمان و زمین را خلق نمی كردم.
ای آدم مبادا با دیده ی حسد به اینها بنگری كه تو را از جوار خود بیرون
[ صفحه 286]
خواهم كرد، و لیكن آدم مقام آنها را آرزو كرد و حوا مقام حضرت زهرا را خواست از این رو شیطان بر آنها مسلط شد و از درخت ممنوع خوردند و از بهشت رانده شدند.
علی (ع) فرمود: برای فهمیدن و درك حقیقت سؤال كن نه برای مجادله و اشتباه كاری.
آن مرد سؤالاتی كرد و در ضمن گفت: نخستین كسی كه شعر گفت كه بود.
علی (ع) فرمود: آدم (ع) اولین كسی است كه شعر گفته است، پرسید شعرش چه بود؟
فرمود: هنگامی كه وارد زمین شد و وسعت زمین و فضا و هوای آن را مشاهده كرد و هابیل به دست برادرش قابیل كشته شد گفت:
تغیرت البلاد و من علیها
فوجه الارض مغبر قبیح
تغیر كل ذی لون و طعم
و قل بشاشة الوجه الملیح
شیطان نیز در پاسخ آدم گفت:
تنح عن البلاد و ساكنیها
فبی فی الخلد ضاق بك الفسیح
و كنت بها و زوجك فی قرار
و قلبك من اذی الدنیا مریح
[ صفحه 285]
فلم تنفك من كیدی و مكری
الی أن فاتك الثمن الربیح
فلو لا رحمة الجبار أضحت
بكفك من جنان الخلد ریح
5- عبدالسلام بن صالح هروی گوید: به حضرت رضا (ع) عرض كردم: یابن رسول الله مرا خبر دهید از درختی كه حضرت آدم و حوا از آن خوردند و آن درخت چه بود؟ زیرا مردم در این باره اختلاف كرده اند، بعضی گویند: درخت گندم بوده و گروهی می گویند: درخت حسد می باشد.
امام (ع) فرمود: همه این مطالب درست است.
گفتم: پس معنی این اختلاف چیست و چگونه می توان این موضوع را حل كرد؟
فرمود: ای اباالصلت درختهای بهشت چند نوع ثمر را حمل می كنند و مانند درختان دنیا نیستند، درختی كه آدم از آن خورد هم گندم داشت و هم انگور.
پس از اینكه خداوند آدم را گرامی داشت و فرشتگان را امر كرد بر وی سجده كنند و او را در بهشت جای داد، آدم در نزد خود گفت: آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است، خداوند متعال قصد و نیت او را دریافت و گفت: ای آدم به ساق عرش بنگر.
هنگامی كه آدم به ساق عرش پروردگار نگریست مشاهده كرد در آنجا نوشته شده: «لا اله الا الله، محمد رسول الله علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین و زوجة فاطمة سیدة نساء العالمین و الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنة».
آدم (ع) عرض كرد: خداوندا اینان چه افرادی هستند؟
خداوند فرمود: اینان از ذریه تو هستند و از تو و جمیع مخلوقات من بهترند اگر آنها نبودند من تو و بهشت و دوزخ و آسمان و زمین را خلق نمی كردم.
ای آدم مبادا با دیده ی حسد به اینها بنگری كه تو را از جوار خود بیرون
[ صفحه 286]
خواهم كرد، و لیكن آدم مقام آنها را آرزو كرد و حوا مقام حضرت زهرا را خواست از این رو شیطان بر آنها مسلط شد و از درخت ممنوع خوردند و از بهشت رانده شدند.